به گزارش مجله خبری نگار،اخیرا یک مطالعه جدید نحوه رفتار سلولهای مقاوم به شیمیدرمانی در طول و بعد از درمان و نحوه تأثیر مستقیم آنها بر سلولهای سرطانی اطراف خود را بررسی کرده است.
شیمی درمانی تا حد زیادی سلولهای سرطانی را هدف قرار میدهد که این سلولها به سرعت تقسیم میشوند و همین مسئله درمان سلولهای ساکن که تقسیم آهستهای دارند را دشوار میکند. محققان دانشگاه پیتسبورگ مشاهده کردهاند که سلولهای ساکن نه تنها در برابر درمانهای تهاجمی دارویی مقاومت میکنند، بلکه پروتئینی به نام فولیستاتین ترشح میکنند که این پروتئین سرعت تقسیم سلولهای مجاور را کاهش میدهد و آنها را نیز مقاومتر میکند.
دکتر رونالد بوکانوویچ، یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: من سلولهای سرطانی ساکن را مانند مرکز زرد گل بابونه و سلولهای مجاور آنها را مانند گلبرگهای سفید اطراف در نظر میگیرم. در پاسخ به شیمی درمانی، سلولهای ساکن، فولیستاتین ترشح میکنند که مانند سیگنالی برای محافظت از کل گل عمل میکند.
وی افزود: هنگامی که شیمی درمانی متوقف میشود، سطح فولیستاتین کاهش مییابد و سلولهای سرطانی دوباره شروع به تکثیر میکنند. این مسئله ممکن است توضیحی باشد برای اینکه چرا سرطانهای تخمدان اغلب به سرعت عود میکنند.
این تیم متوجه شدند که سلولهای ساکن در پاسخ به داروهای شیمیدرمانی در موشها و سلولهای انسانی رشد یافته در آزمایشگاه، تولید فولیستاتین خود را افزایش میدهند. سپس آنها مشاهده کردند که فولیستاتین، رشد سلولهای در حال تقسیم اطراف را متوقف میکند تا به آنها کمک کند در هنگام درمان زنده بمانند. هنگامی که محققان ترشح این پروتئین را مسدود کردند، اثر محافظتی روی سلولهای اطراف از بین رفت و آنها دوباره در برابر شیمی درمانی آسیب پذیر شدند.
انجمن سرطان آمریکا تخمین میزند که تقریباً ۲۰هزار زن در سال ۲۰۲۳ به سرطان تخمدان مبتلا خواهند شد. درست است که جراحی و شیمی درمانی به ویژه در مراحل اولیه بیماری مؤثر هستند، اما بیش از ۷۰ درصد از بیمارانی که درمان این بیماری را آغاز میکنند، شاهد بازگشت سرطان خود خواهند بود که سرطان در این مرحله به ندرت قابل درمان خواهد بود.
دکتر بوکانوویچ گفت: اگر بتوانیم مقاومت به شیمی درمانی و بازگشت این بیماری را کاهش دهیم، ممکن است بتوانیم میزان اثربخشی درمان را افزایش دهیم. حتی اگر این روش برای ۲۰ درصد از بیماران جواب دهد، اتفاق بسیار بزرگی خواهد بود، زیرا تقریباً ۱۴۰۰۰ بیمار سالانه بر اثر سرطان تخمدان میمیرند.
همچنین این تیم تحقیقاتی نمونههای بیماران مبتلا به سرطان تخمدان را قبل و بعد از شیمیدرمانی مقایسه کردند و متوجه شدند که سطح فولیستاتین بلافاصله پس از درمان دو یا سه برابر شد. محققان مطمئن هستند که آزمایشهای انسانی ممکن است به پیدا کردن درمانهای سرکوبکننده فولیستاتین منجر شود تا شیمیدرمانی مؤثرتر شود.
در مطالعات قبلی نشان داده شده بود که فولیستاتین با بهبود نتایج برای بیماران مبتلا به سرطان ریه تحت شیمی درمانی مرتبط بود.
بوکانوویچ افزود: برای من، هیجان انگیزترین مسئله در مورد این مطالعه این واقعیت بود که ما این پاسخ باورنکردنی به شیمی درمانی را در بیماران در عرض ۲۴ ساعت دیدیم. این دادهها یافتههای ما را در موشها تقویت میکند و نشان میدهد که فولیستاتین یک هدف جدید برای بهبود پاسخ سرطان تخمدان به شیمیدرمانی است.